Chodniki w Bogocie już dla zwykłego pieszego nie są łatwe. Dla kogoś z dzieckiem w wózku są juz nie lada wyzwaniem. Są nierówne i czasami dziurawe. W niektórych miejscach kontunuowanie spaceru może być sztuką. Ja kilka razy niestety musiałam się wrócić i poszukać innej drogi, gdyż chodnik którym szłam, w pewnym momencie oprócz kilku zjazdów do garażu uniemożliwiających normalne przejście, miał schodki. Były to moje pierwsze dni w naszym nowym domu w Bogocie. Oprὀcz poznania dzielnicy musiałam też poszukać sobie drὀg, którymi spokojnie mogłabym chodzić na spacery z moją dziecinką.

Dodatkowo, na niektórych ulicach za chodnik przed budynkami jest odpowiedzialna administracja tegoż właśnie budynku i każdy wybiera swój własny „styl” chodnika. Tak więc, jeśli chodnik do ”nikogo” nie należy, jest on zaniedbany.

Są miejsca gdzie chodniki są bardzo wysokie i dlatego jest łatwiej zjechać z chodnika najpierw tylnym kólkami (prowadząc wὀzek z dzieckiem). Kiedyś pewien przechodzień zobaczył moje akrobacje, podbiegł i chciał pomóc mi w zejściu z chodnika. Przeszedł też ze mną przez ulicę aby mi pomóc (mimo, że nie potrzebowałam jego pomocy) ”wnieść” wózek na chodnik z drugiej strony ulicy. Ta sytuacja była troche komiczna ale jak miło ze strony tego pana.

Są też miejsca, gdzie przechodząc przez ulicę, pojawia się na środku wysepka, którą nie łatwo ominąć z wózkiem. Nie wspominając już o bezpieczeństwie.

Po kilku dniach przechadzek po Bogocie, kiedy wracałam do domu zdyszana po ciągłym wysiłku wchodzenia i schodzenia z chodnikὀw (a muszę zaznaczyć, że wysokość na jakiej jest położona Bogota – 2640 m. n.p.m. powoduje, iż jakikolwiek wysiłek fizyczny jest odczuwalny znacznie intensywniej) stwierdziłam, że spacery po nich są równie dobre jak treningi Ewy Chodakowskiej 😉